Midden in Europa

Rijdend op het randje van Europa. Links van me de grensrivier met de Oekraïne. Aan beide kanten een flink pak sneeuw. Ik ben op weg naar Valea Viseului, ofwel de Vallei der Dromen en ik ben benieuwd wat ik daar ga vinden.

In het kleine dorpje zie ik een bord met toerist info. Het blijkt als dorpsgemeenschap het dichtst bij het geografisch centrum van Europa te liggen. Slechts 6 km ervan verwijderd. Ja wat ik met het randje van Europa bedoelde was de grens van de EU maar Europa is natuurlijk zoveel groter dan dat. Jammer dat we daarbinnen nog steeds moeten strijden om de macht maar helaas, dat gaat al duizenden jaren zo en zal het ooit over gaan? 

De Vallei der Dromen is nu koud en nat. Zwarte resten sneeuw markeren de wegen. Ik volg een paadje door het dorpje waar de sneeuw nog maagdelijk is. Onderweg maak ik met mijn Litterati app af en toe een foto van een stukje afval en stop het tussen de snelbinder. Ik probeer zo een spoor door Europa te trekken, overal is wel iets achter gelaten.

Iets verderop zitten twee mannen onder een parasol. Het lijkt een winkeltje en zij zitten aan de koffie. Heerlijk een warme bak koffie en de eigenaresse spreekt zowaar een paar woorden Engels. De twee mannen blijken Oekraïners, de ene drinkt koffie en de ander rum. Ze spreken Oekraïnsch, Russisch en Roemeens volgens eigen zeggen. Verder begrijp ik er niet veel van. Ik probeer ze in mijn Google vertaal app te laten praten maar als ik mijn telefoon voor hun mond probeer te houden blijft het ijsselijk stil. Wanneer de ene, hij lijkt op Malle Pietje voor wie nog weet wie dat is, ziet dat ik een verfrommeld Oekraïnsch sigarettenpakje tussen de snelbinder heb, kijkt hij me vragend aan. Op mijn vertaal app tik ik snel dat ik niet van rommel op straat houd. Hij leest het, begint te lachen en trekt het pakje er uit en brengt het naar de afval container. "Ecologist" lacht hij in het Oekraïnsch, dat is een goeie grap. Ik vat het maar op als een compliment en wie weet heb ik een heel klein zaadje geplant voor een iets schonere wereld.

Je kunt de Litterati app overigens zelf ook downloaden. Hij staat in de Google Playstore (of in de App store voor Apple gebruikers)

Het fietsen bevalt goed ondanks de lichte regen. Kleine langgerekte dorpjes met soms een klein winkeltje en een prima restaurant met warme rundvleessoep. Het leven zit soms vol verrassingen.

Aangekomen bij mijn guesthouse in Viseu de Sus val ik met mijn neus in de boter. De BBQ wordt opgestookt en er volgt een proeverij van wodka, zelf gestookte jenever, palinka en blauwe bessenwijn. Geen van deze drankjes is onder de 50% en nee zeggen is geen optie. Heerlijk vlees en kruidige worsten, groente daar doen ze niet aan. En dat alles afblussen met bier. Een gedenkwaardige avond en om negen uur ben ik blij dat ik lig.