Hogerop

Gisteren verliet ik Lublin. Zoals gezegd, het idee om van Lublin door te reizen naar Lviv in de Oekraïne heb ik laten varen. Het was geen probleem om dat land in te gaan maar als ik daar corona zou oplopen zou het wel een langdurige kwestie worden om er weer uit te komen. Hetzelfde geldt voor Moldavie. En ook als ik het niet zou krijgen geeft het de nodige papieren rompslomp dus plan gewijzigd. Ik besluit het wat hogerop te zoeken.

Verschillende treinen brachten me via Rzesow en Tarnow in Nowy Scaz. Ik had een kamertje in het gynaecologisch centrum maar heb desondanks goed geslapen. Verder was het er een beetje een dooie boel dus besloot ik vanochtend een vroege trein door te nemen naar Muszyna, een dorpje hogerop tegen de Slowaakse grens. Een prachtige rit door een besneeuwd landschap. 

Treinkaartjes voor de regio treinen kun je nog niet via de app kopen dus moest ik in het enorm grote geheel lege station naar een luikje waar kaartjes werden verkocht. "Muszyna"  mompelde ik in mijn beste Pools. "Pensionado" concludeerde deze zelf nog uit het communistisch tijdperk stammende dame nadat ze een korte blik op me geworpen had. Okay, 60+ korting accepteer ik met alle plezier maar ik heb toch liever dat ze me vol ongeloof aanstaren en mijn paspoort vragen om te bewijzen dat ik echt ......

Ik had een heel goedkoop kamertje geboekt en het was een leuke verrassing dat het een prima kamer is met eigen badkamer in een groot huis. Zoals vaker de afgelopen dagen ben ik de enige gast. Soms heb ik het gevoel dat ik de enige ben in Europa die nu en op deze manier op pad is. Zeker met vouwfiets. Vanmiddag maakte ik een stevige wandeling door het besneeuwde bos en kwam niemand tegen. Alleen beneden in het dorpje waar ik een heerlijke kop zuurkoolsoep bestelde waren andere mensen te bekennen.  Zuurkoolsoep klinkt misschien wat vreemd maar het was erg lekker.