Mendoza

Gisteren was het fietspomp dag. We hebben de hele stad rond gesjouwd op zoek naar een goeie hogedruk fietspomp. Maar dat viel tegen. Na een stuk of vijf fietsenmakers kozen we uiteindelijk voor een klassieke pomp die we mee gaan slepen. Het is allemaal Chinese rommel, sommigen zijn al kapot wanneer je het zakje openmaakt. We kochten nog een tweede pompje  met het idee het slangetje af te snijden om die aan mijn oude pomp te monteren. In geval van nood misschien handig.

Mendoza is een flinke stad, de vierde van Argentinië. In alle straten staan bomen en de stad heeft daardoor een prettige atmosfeer. Er is weinig te zien aan historische gebouwen. Ze zijn bijna allemaal verloren gegaan bij diverse aardbevingen. De laatste grote beving was in 1985 waarbij 23000 huizen werden beschadigd en 50 tot 100 duizend mensen dakloos werden. Ook vielen er toen doden en gewonden. Vanochtend werden wij opgeschud door een beving van 5.3. Het bed schudde en het geeft mij wat een onwerkelijk gevoel. Maar volgens de mensen hier stelde het allemaal niet zoveel voor, ze zijn het wel gewend. 

In Mendoza ontkom je er bijna niet aan om iets op wijngebied te doen. Dus wij gingen onze eigen wijnroute fietsen, dwars door de bodegas naar het Wine museum. De entreeprijs was vrij fors voor Argentijnse begrippen maar het bleek dat je de entree als korting terug kreeg wanneer je na afloop wijn kocht. Dus we vertrokken met twee flessen goeie wijn. Gelukkig pasten de flessen in onze bidonhouder. Het museum was een verzameling meest 19e eeuwse werktuigen om druiven te oogsten en wijn te fabriceren. Elk jaar komen tienduizenden plukkers vanuit Bolivia en Peru als seizoens arbeiders de druiven plukken. Ook nu nog ca 20.000 per jaar. Wijn is een hele belangrijke handel in deze streken. Er zijn enorm veel bodegas. De bodega die wij vandaag bezochten, Rutini Wines, is goed voor 13 miljoen liter per jaar. Wij namen een rode en een witte. 

Vandaag hebben we een heel relaxed dagje. Het is zondag. We gaan uitgebreid ontbijten, wat kleren uitspoelen en alles in orde maken voor de tocht naar het zuiden. Ook moeten we nog even naar een groot winkelcentrum in het zuiden van de stad om nieuwe fietsschoenen te kopen voor Mariët. Dat valt nog niet mee.

Onderweg kreeg ik weer een lekke band. Heel frustrerend. Ik had wel mijn band afnemers en een reserve band maar geen inbussleutel en laat ik die net wel nodig hebben voor dat voorwiel. Gelukkig vonden we mensen die thuis een inbus sleuteltje hadden dus we werden gered. Het wordt een beetje afgezaagd maar we zijn zo blij met de fantastische hulpvaardigheid van de mensen hier. Ze hielpen ons niet alleen aan de sleutel maar gelijk kregen we koud drinkwater omdat ze zagen dat we het warm hadden.

Met een voortreffelijke WiFi verbinding is het leuk om even te facetimen met het thuisfront. Vanaf onze heerlijk patio op ons AirB&B adresje. Een goede gelegenheid ook om voorlopig afscheid te nemen van Jonne die woensdag haar grote avontuur gaat beginnen voor haar studie, een co-schap in Kathmandu, in Nepal. We wensen haar een fantastische ervaring. 

Morgen gaan we richting de Andes. We gaan ons een beetje voorbereiden op misschien meerdere dagen zonder voorzieningen hoewel dat tot op heden steeds erg meeviel. Van iedereen hier die we vertellen wat we gaan doen horen we dat het geweldig mooi moet zijn dus we zijn heel nieuwsgierig wat de komende dagen gaan brengen.