Geen poema

Zo'n poema verhaal maakt je toch een beetje alert en op de terugweg van Caleta Tortel keken we goed om ons heen. Maar nee, geen poema te zien. De eerste dag van onze laatste kilometers op de Carretera Austral trappen we stevig door. Na 45 km met veel klimmen en dalen arriveren we bij Puerto Yungay waar de veerboot ons over de Rio Bravo gaat brengen. We hebben geluk, na een uurtje wachten komt het bootje aanvaren en brengt ons naar Puerto Bravo. Puerto Yungay is overigens niet meer dan een paar huizen, een vervallen kerkje en een klein cafeetje annex winkeltje met een allegaartje aan produkten. Ze hebben er lekkere empanadas trouwens.

Na de oversteek fietsen we verder en tegen de avond vinden we een nieuw gebouwde shelter, een picknick plek maar ook zeer geschikt om onze tent onder dak op te zetten.

Het is een prachtige route waarbij we af en toe afstappen om te genieten van de schitterende vergezichten. De besneeuwde bergtoppen doen het altijd goed. In de diepte stromen rivieren en soms passeren we een brug over een kolkende watermassa. Drinkwater halen we zo uit de rivier. Hier heeft de vervuiling nog niet toegeslagen. 

Onze laatste dag Carretera Austral eindigt in O'Higgins.

Een kleurrijk dorpje met een beetje een wildwest sfeer, wat het zo te zien vooral moet hebben van toeristen die hier de boot richting Argentinië moeten halen. Het bootje is vertraagd dus we zien al onze 'vrienden' terug waar we vorige week oud en nieuw mee vierden. Het lijkt er op dat wij maandag gewoon mee kunnen al is dat nog niet helemaal zeker. 

We vonden een mooi plekje op een kleine eco camping. We zijn de enige buitenlandse gasten en worden meteen uitgenodigd om mee te eten met het jonge Chileense stel die de camping beheren en een bevriend stel. Daar hebben we geluk mee want in de winkels hier is weinig meer te vinden. De winkels zijn al lange tijd niet bevoorraad omdat de vrachtwagens die dat moeten doen achterelkaar kapot gaan. Net als in Tortel zijn er alleen nog wat uien, uitgedroogde sinaasappels en knoflook. Verder het een en ander in blik of in de vriezer. Maar dan moet je wel van doperwten houden. We kopen de allerlaatste rode ui en een pak linzen. Daar maken we wel wat van als bijdrage aan het gezamenlijke maal.

Het werd een gezellige avond. Wijn was er genoeg en na het eten werd er gekaart en daarna kwam Mariët met haar biggetjes spel op de proppen. Dat werd met veel enthousiasme ontvangen en het was vannacht 2 uur toen we ons tentje in kropen.

Vanochtend hoorden we dat er tussen 4 en 5 uur een vrachtauto met verse produkten werd verwacht. Hoopvol gingen we naar de winkels maar de kassière moest ons teleurstellen, de auto was weer ergens gestrand. Vanavond gaan we uit eten met onze Engelse vrienden en misschien nog een paar anderen.  

Het is nu zondag. Vanochtend kwam het nieuws dat er toch verse spullen waren aangekomen. Dus toch maar weer proberen om nog wat fruit of groente te scoren. Eieren waren er voldoende. De weinige paprikas waren zacht en al half verrot, evenals de meeste tomaten. Ik vond nog twee vrij gave sinaasappels en goeie bananen. Het was duidelijk dat de vrachtauto er veel te lang over had gedaan. 

Onze vrienden zijn met de boot vertrokken. Het is rustiger in het dorp nu de mensen weer kunnen vertrekken. Wij hebben nog niet gehoord of het morgen doorgaat. Het weer is hier goed maar op het verderaf gelegen Lake O'Higgins schijnt het behoorlijk te kunnen spoken. Dan wordt er niet gevaren.