Twintig jaar nooit gebeurd
11 oktober 2022 - Gualeguaychú, Argentinië
Soms heb je van die dingen die nooit gebeuren tot het een keer wel gebeurd. Na een nacht slecht slapen op een wildkampeer plek waar de lokale jeugd tot 's ochtends bijna vijf uur de motoren lieten ronken, pakten we onze tassen om verder te trekken. Een droge opmerking klonk uit de tent: "Ik zie een slang onder de tas". Ik pak de tas weg en een kleine bruine slang steekt venijnig zijn kop op. Met een paar tentstokken slaag ik er in het beest naar buiten te krijgen waar hij me nog steeds boos aankijkt. Met de stok slinger ik het slangetje zeker tien meter verderop. Toch een goede reden om tijdens de nacht de ritsen van de tent goed dicht te houden volgens Mariët.
We fietsen richting Dolores. Een prachtige gravel weg door het Uruguayaanse platteland. Af en toe een estancia. Kilometers niks.
De fiets van Mariët maakt een rare rammel. We stoppen en ik zie dat de achteras los zit. De moer van de steekas is er op een of andere wijze afgedraaid. We zoeken de weg af tot drie kilometer terug maar helaas. Goede raad is duur, zo kunnen we niet verder. Thuis heb ik twee reserve asjes liggen, maar ach die heb ik twintig jaar nooit nodig gehad dus heb ik niet eentje meegenomen. Maar zoals altijd komt ook deze keer de oplossing. Een pickup stopt, twee dames vragen wat er loos is. Er wordt gebeld en een jongen op een brommer verschijnt uit het niets. We worden meegenomen naar een naburige estancia. De boer zoekt in zijn bak met schroeven en moeren en vindt precies wat we nodig hebben. Hoe mooi kan het zijn. Na een hartelijk afscheid fietsen we vrolijk verder.
In Dolores was het jaarfeest. Dolle pret. We begaven ons in het feestgedruis, om een uur of zeven waren de meesten al aardig dronken. Toen moest het echte feest nog beginnen. Op het feestterrein stonden net als bij ons de nodige food stalletjes dus we aten worst en spiesjes. Eenmaal in bed was het pas negen uur maar we hadden het gevoel dat we de hele nacht waren doorgezakt.
Uruguay is vooral wijds. Veel ruimte, allemaal landbouw gebied en weinig natuur. In die zin ook wel een beetje saai. Maar de mensen zijn vriendelijk en overal waar we komen vraagt men naar onze reis.
Ook vandaag, maandag, was weer een bijzondere dag. We gaan terug naar Argentinië en moeten over de grote brug bij Fray Bentos over de Rio Uruguay. Helaas, fietsers zijn niet welkom op de brug maar gelukkig mogen we wel de grens over met onze fietsen zodat we na de grens een lift kunnen regelen. Het duurde even maar een stel met een camper was bereid ons mee te nemen. Het paste precies allemaal. Heel fijn en ontzettend aardig. Het scheelde ons zeker 200 kilometer omfietsen. We stapten uit in Gualeguaychu en vonden een prachtige camping op een schiereilandje bij de stad.
En nu eten we pizza in een restaurantje aan de boulevard. Wij waren de eerste gasten maar ondertussen zit het helemaal vol. De mensen eten laat in Argentinië, daar moeten we nog aan wennen.
Groetnis fan Cees, Janny en tante Aukje.
Slangetje hier een moertje daar…
maar alles is weer goed voor mekaar
Leuk te lezen !! Groetjes 🙋♂️
Alle goeds, Nico
We hebben jullie reisblogger via Diana gekregen en vinden het erg leuk om jullie te volgen.
In 2015 zijn we 3 weken in Uruguay en Buenos Aires geweest. Onze jongste dochter studeerde toen aan de unuversiteit van Montevideo. We horen niet vaak dat mensen in Uruguay zijn geweest, vandaar onze belangstelling🙂
Jullie hebben dus alleen een stukje naar het Noorden gefietst, ontzettend mooi daar. Landbouw en wijdsheid...wij zijn toen 1 nacht op een estancia geweest en hebben paard gereden met een gaucho😄 Het land wordt wel betiteld als ' het Zwitserland van Latijns Amerika'. We vonden het geweldig!
In Argentinië hebben we Buenos Aires bezocht en de watervallen van Iguaçu, overweldigend! Onze dochter is ook in Chili geweest, in 2017. Ik zal de reisblogger aan haar doorsturen, vindt ze vast interessant.
Een heel goede reis samen en alle geluk op de fiets.🤞
Hartelijke groet,
Hans en Imke